4. Feeling

[Przepraszam na swoją nieobecność, notka pod rozdziałem]

Możesz to zrobić. Nie, nie mogę. Tak, możesz. Zrób to, Aurora.

            Zegar w telefonie leżącym na szafce nocnej pokazuje, że minęły prawie dwie godziny, odkąd zobaczyłam jego wiadomość, a ja wciąż nie mogę zmusić się, by mu odpisać.

            Moja reakcja, gdy po raz pierwszy przeczytałam wiadomość była oczywista. Byłam podniecona. Nawet bardzo. Chciałam mu napisać, że nie musi być łagodny. Że może zrobić, co tylko chce. Ale nie oszukujmy się, ja jestem tutaj, a on gdzie indziej. 

            - No dalej, Rorie. Po prostu odpisz temu biednemu chłopakowi - mówi Mack, kiedy widzi moje wahanie, zanim grzecznie proszę ją, by wyszła. Udaje, że ją to nie obchodzi i mówi, że i tak miała iść na siłownię. Och, przejdzie jej.

            Więc teraz teraz jestem sama i leżę na łóżku z tabletem na piersiach, wpatrując się w sufit. Słyszę jak drzwi frontowe się zamykają, ale nawet fakt, że Kylie wyszła i Jace prawdopodobnie przyjdzie do mojego pokoju nie jest w stanie ruszyć mnie z łóżka.

            - Rorie! Rorie! Rorie!

            Miałam rację, czy miałam rację? Jace wchodzi do pokoju z tak smutnymi oczami, że prawie siadam, by z nim porozmawiać. Prawie. Zamiast tego, staram się po prostu ruszyć ustami. To wszystko, na co mam siłę.

            - Tak, Jace? Co się stało?

            Jace marszczy brwi, widząc mój stan, ale niczego nie komentuje. Siada na moim łóżku i zaczyna szarpać na rękaw swojej koszulki.

            - Kylie się przeprowadza - Och? Podnoszę głowę, aby zapytać go gdzie i kiedy, ale poza tym moje ciało pozostaje w bezruchu.

            - Wyjeżdża do Los Angeles podczas przerwy wiosennej. Jej mama dostała nową pracę, czy coś. Ale obiecałem jej, ze odwiedzimy ją latem. Możemy tam pojechać? Proszę, proszę, proszę?

            - A zapłacisz? - Mówię, unosząc brew, choć tylko się z nim droczę. Ale Jace tego nie zauważa i robi smutną minkę, kręcąc głową. Jego ramiona opadają i nagle robi mi się go szkoda. - Żartuję, głuptasie, pewnie, że możemy ją odwiedzić. Ale musisz pamiętać, że Mack też będzie chciała pojechać. Wiesz, jaka ona jest.

            Niebieskie oczy mojego brata błyszczą i wiem, że nawet nie zwrócił uwagi na komentarz o Mack. Dziękując mi bezustannie, wybiega w końcu z mojego pokoju. Śmieję się z niego i z tego jaki słodki potrafi być. Lubię widzieć go szczęśliwego i mam świadomość, ze to wpływa też na polepszenie mojego nastroju. Myślę, że jestem gotowa, aby odpowiedzieć na wiadomość od Kinga.

            Biorę tablet do rąk i siadam opierając się o wezgłowie łóżka i powtarzam ten cały proces włączenia skrzynki odbiorczej, po czym ponownie mam przed oczami jego wiadomość. Cholera, wciąż czuję dreszcze jak to czytam. Przełączam się na seksualną pewność siebie, którą mam ukrytą głęboko w swoim mózgu i uśmiecham się, wiedząc już dokładnie, co napisać.

           

Powiedz mi King, jak bardzo się cieszysz, że piszę do Ciebie? Tak, ja też mogę pomyśleć o kilku korzyściach, włączając tą historyjkę, którą mi obiecałeś. Więc chcesz wiedzieć, czego pragnę, ale ponieważ jestem Panią Niewinną - jak mnie nazwałeś, nie będę wiedzieć jak na to odpowiedzieć, dopóki mi czegoś nie zasugerujesz. Będę czekać. No i ponieważ mam dwie opcje, wolałabym gdybyś nie był dla mnie łagodny. Mam wrażenie, że spodoba mi się, jak będziesz szorstki - ever-lasting-tattoos

            Naciskam "wyślij" i odkładam tablet na bok, by przysunąć kolana do piersi. Uśmiecham się radośnie, zadowolona z tego, co napisałam, ale jak tylko dociskam uda do brzucha, mrowienie między nogami ostrzega mnie jak bardzo kusząca jest ta gra. Stwierdzam, że jeśli chcę rozmawiać z nim w ten sposób, muszę zachować nastrój. Sięgam więc w lewo, by otworzyć szufladę nocnej szafki i wyjmuję moją nieprawdziwą powieść romantyczną. Nieprawdziwą, bo jest to pudełko, nie książka. Wewnątrz niego, znajduje się mały kluczyk, który z kolei otwiera drugą szufladę, gdzie trzymam moje prawdziwe powieści. Moje ulubione. Powieści erotyczne. Trylogie takie jak 50 twarzy Greya, Crossfire, cokolwiek wymienisz, prawdopodobnie to przeczytałam. 

            Chwytam tę, którą czytam ostatnio, zatytułowaną "Gorączka ciała", drugą książkę z cyklu "Bez tchu". Trochę dziwnie jest mi ją czytać, ponieważ główny bohater ma imię mojego brata, ale książka jest tak dobra, że po prostu to ignoruję. Otwieram książkę w miejscu, gdzie ostatnio przerwałam i rozpoczynam czytanie. O Boże, sceny seksu. Cóż, jeszcze nie. Jestem w momencie, kiedy Bethany, dziewczyna Jace'a jest na mieście z siostrą Jace'a Mią i wróci do domu pijana i napalona na swojego faceta. Czytam, nie mogąc się doczekać tej sceny, a gdy już do niej dochodzi, nie mogę się oderwać, dopóki nie skończę jej czytać. Kiedy kończę, moja kobiecość płonie. Zdaję sobie sprawę, że nie chcę sama siebie tam dotykać, by poczuć się lepiej, ale wyobrażam sobie, że ktoś inny mnie dotyka. On. King. 

            Moja wyobraźnia zaczyna szaleć. Nie jest mi trudno myśleć o jego dłoniach na moim ciele. Widziałam je, na zdjęciach. Jego palce są widoczne, gdy trzyma telefon, by zrobić zdjęcie. I nawet wtedy, gdy zobaczyłam je po raz pierwszy, mięśnie brzucha zacisnęły mi się przyjemnie i zapragnęłam poczuć jego dotyk. Może mu to napiszę...

           

Skoro o tym mowa…

           

            Ostrożnie sięgam po tablet, który znajduje się dalej, niż myślałam. Przygryzam usta i łapię go, natychmiast sprawdzając, czy King mi odpowiedział. Zrobił to.

Och, kochanie, jestem rozkosznie zadowolony, gwarantuje Ci. Ale być może byłbym bardziej zadowolony, gdybyś poczuła jak bardzo chcę wiedzieć, czego pragniesz. Może to by Ci się spodobało? Twoje niewinne palce oplatające mojego penisa, czujące jak twardy jestem na myśl o spełnieniu Twoich pragnień. Masz wrażenie, że spodoba Ci się, jak będę szorstki? Opowiedz mi o tym. - akingwithouthisqueen

            O, Boże. Tak, błagam. Moje palce drżą i tablet niemal wypada mi z dłoni, więc odkładam go powoli. Zaciskam pięści, ale po chwili rozluźniam je i układam tak, jakbym coś trzymała. Jakbym trzymała jego. Nagle czuję szaloną potrzebę dotknięcia go. 

            Chce spełnić moje pragnienia? Cholera. Nagle we wszystkich fantazjach, które budowały się w mojej głowie przez długi czas, mężczyzna nie jest już zamazany. Przynajmniej jego ciało nie jest. To jego pragnę. Och, tak bardzo go pragnę.

            Nie mogę już tego znieść. Zaczynam pisać.

Nie wiem, czy jesteś rozkosznie zadowolony, nie próbowałam Cię. To jest coś, co by mi się spodobało, tak nawiasem mówiąc. Poczuć Cię twardego moim językiem. O tak. Tego bym chciała. Ale chcę, byś Ty także mnie dotknął. Byś mógł poczuć jak bardzo mokra jestem dla Ciebie. Wtedy nie musiałbyś pytać co czuję, po prostu byś wiedział. - ever-lasting-tattoos

            Cholera, nie wierzę, że to powiedziałam. Klikając przycisk, by wysłać wiadomość, powtarzam to zdanie w kółko w swojej głowie, niemal żałując tego, co napisałam. Ale się powstrzymuję. Co się stało, to się nie odstanie, żal jest bez sensu. Miejmy tylko nadzieję, że mu się spodoba. Błagam, Boże. Nie będę w stanie żyć ze wstydem.

            Biorę "Gorączkę ciała" i wracam do czytania, próbując odciągnąć samo-destrukcyjne myśli od siebie, ale po niespełna trzech stronach muszę sprawdzić skrzynkę odbiorczą. Po prostu muszę. Ale nie ma odpowiedzi, co sprawia, że jestem bardziej smutna, niż się spodziewałam. To znaczy, on ma życie, w przeciwieństwie do mnie, więc nie powinnam być zaskoczona, że nie ma czasu, by odpowiedzieć. Ale i tak czuję się trochę zawiedziona. Trochę tak, jak czuje się fanka, gdy jej idol odpowiada innym fanom, ale nie jej. Okej, nie jestem fanką, więc może przesadzam. Ugh, wiecie co mam na myśli.

            Jace woła mnie, bym przygotowała kolację, a ja w duchu dziękuje mu, za znalezienie mi jakiegoś zajęcia, przez co nie będę tyle myśleć o Kingu.

            Postanawiam zostawić tablet w swoim pokoju, blokując go najpierw, by przypadkiem Jace nie mógł go włączyć, gdyby nagle mu się zachciało. Nie lubię blokować tableta i robię to tylko, gdy go gdzieś zostawiam. Jak do tej pory działało i nie zamierzam niczego zmieniać. Chyba, że Jace odgadnie moją blokadę. Wtedy mam przechlapane.

            Kiedy przychodzę do kuchni, Jace siedzi już na jednym z taboretów i gra w coś na telefonie. Łatwo zgaduję w jaką, bo ja go od niej uzależniłam. Subway Surfers. Patrzy na mnie krótko, a następnie z powrotem spogląda na ekran i przeklina. Uśmiecham się do niego, gdy obwinia mnie o pomyłkę, a on pokazuje mi środkowy palec. Odwracam jego dłoń tak, że gest ten skierowany jest do niego i wystawiam mu język, a on przewraca oczami. Pff, dzieci.

            - Co na obiad? - Pyta w końcu, przed rozpoczęciem nowej gry. Patrze przez ramię, jak zdobywa trampki i zaczyna wysoko skakać. Uwielbiam je. Moje palce czują nagłą potrzebę zagrania w tę grę, ale muszę ugotować obiad. Jace robi się nerwowy, gdy jest głodny i szczerze mówiąc, ja również. Powiedziałabym, że to u nas rodzinne, ale jestem adoptowana, więc nie jesteśmy tej samej krwi. Cóż, to może być spowodowane miesiącem urodzenia. Mówią, data twoich urodzin określa twoją osobowość.

            Trzymam się tej myśli, bo jeśli zacznę rozmyślać o rodzinie, nawet nie będę musiała być głodna, żeby się zezłościć.

            - Myślałam o boczku z makaronem i beszamelem. Może być? - Proponuję, a uśmiech mojego brata jest zaraźliwy. To jedna z naszych ulubionych potraw, której nauczyła nas ciotka, zanim skończyłam osiemnaście lat.

            - Świetny pomysł, Rorie! Ja chcę pokroić boczek! - Cieszy się, a ja powstrzymuję się, by nie uśmiechnąć się jeszcze szerzej. On zawsze chce kroić mięso, bo tak pomagał cioci Chloe. Tak, oboje za nią tęsknimy. Była dla nas, kiedy nie było nikogo innego. Kurwa, znów o tym myślę. Dlaczego w ogóle ten temat pojawił się w mojej głowie?

            Skupiam się na obserwowaniu Jace'a krojącego boczek w paski, a następnie w kostkę, którą wrzuca do miski. Robię to jednak kątem oka, bo jestem zajęta włączeniem gazu i wrzuceniem makaronu do garnka wypełnionego wodą. Kiedy dostrzegam, że wszystkie składniki na sos są już przygotowane na ladzie, muszę podziękować Jace'owi. wrzucam odpowiednie ilości składników do miski i mieszam je, uderzając dłoń mojego brata za każdym razem, gdy ten chce spróbować sosu. Robi to przy każdym posiłku. 

            Kiedy makaron jest już gotowy, dodajemy boczek i sos i przykrywamy rondel, zwiększając płomień, by wszystko przyspieszyć.

            - Teraz czekamy.

***

"Masz wrażenie, że spodoba Ci się, jak będę szorstki? Opowiedz mi o tym" - King aka psycholog :D

Cześć wszystkim! Chciałam Was niezmiernie przeprosić za brak rozdziałów przez prawie tydzień. To jednak nie z powodu lenistwa, lecz dlatego, że byłam przez 4 dni w szpitalu. Cóż to była taka mała nauczka dla mnie i dla mojej bezmyślności jeśli chodzi o dbanie o zdrowie. Okej, nie ma co się nad tym rozwodzić. Od wtorku jestem już w domu, ale dziś dopiero wzięłam się za nadrabianie zaległości.

Przepraszam jeszcze raz, nie bądźcie na mnie źli :)

Nie sądzę, by taki długi brak rozdziałów powtórzył się w najbliższym czasie, bo mam już przetłumaczone praktycznie pół opowiadania. 

Trzymajcie się i do następnego.

PS. Napiszę na @jbffbronxPL kiedy go dodam :)

____________________

x-dylanchavez-x

Zajrzyjcie, jeśli macie ochotę! Polecam, naprawdę świetne opowiadanie :)